Regie: Bob Persichetti, Peter Ramsey, Rodney Rothman | Cast: Shameik Moore (Miles Morales), Jake Johnson (Peter Parker), Hailee Steinfeld (Gwen Stacy), Mahershala Ali (Uncle Aaron), Brian Tyree Henry (Jefferson Davis), Lily Tomlin (Aunt May), Luna Lauren Velez (Rio Morales), Zoë Kravitz (Mary Jane), John Mulaney (Spider-Ham), Kimiko Glenn (Peni Parker), Nicolas Cage (Spider-Man Noir), Liev Schreiber (Wilson Fisk) | Speelduur: 117 minuten | Jaar: 2018
Het is verbijsterend dat Venom en Spider-Man: Into the Spider-Verse uit dezelfde studio komen rollen. Terwijl Tom Hardy een leuke dubbele rol speelt in een verder vrij generieke superheldenfilm, is Into the Spider-Verse een vrijwel perfecte liefdesbrief aan Spider-Man, zijn stripboeken, zijn fans en alles wat ermee te maken heeft. Geen zinloze actiescènes, voorspelbaar verhaal of geforceerde humor, maar weergaloze animatie, ongelooflijk veel stijl en een authentieke stripboekensfeer die je nergens anders vindt. Elke Spider-fan, Marvelfanaat of animatieliefhebber kan een fantastisch filmavontuur verwachten.
Waar te beginnen? Into the Spider-Verse laat veel op je netvlies los, maar blijft toch gefocust. Vergelijkbaar met de manier waarop Edgar Wright zijn verhaal vertelt in films zoals Hot Fuzz, nemen Miles Morales en Peter Parker je mee in hun wereld vol hyperstimulatie. Voortdurend zijn er creatieve overgangen, strippaneeltjes die opduiken, vernuftige effecten en personages die even de film toelichten op hun eigen manier. Het is intens, volgepompt met stijl en een lust voor het oog, maar nooit overdadig.
Dat is een flinke prestatie, want de verhalen van ongeveer een dozijn iconische personages kruisen elkaar. We hebben het hier over meer getekende spinnenhelden in één animatiefilm dan er überhaupt geweest zijn in live-action. Toch hebben ze allemaal een unieke persoonlijkheid, animatiestijl en levensverhaal, zonder een gigantische infodump aan de start van de film. In plaats daarvan laten de filmmakers de verschillende spinnenwerelden simpelweg botsen, met als neveneffect dat het verhaal bijzonder verrassend is.
Je denkt precies te weten hoe een Spider-Man-film verloopt, het is immers al de derde film dit jaar met zo'n personage. Phil Lord en Rodney Rothman weten echter uitstekend hun scenario te gebruiken om toch een origineel verhaal te vertellen. De botsende dimensies zorgen voor een soort gebrek aan structuur en geven het welbekende verhaal dramatische momenten, leuke verrassingen en slimme verhaalwendingen waar je ze totaal niet verwacht. Het maakt het verhaal van Miles Morales zelfs voor doorgewinterde fans bijzonder en tegelijkertijd werkt het als een beginpunt voor nieuwkomers.
Zelfs de studiologo's kunnen niet ontsnappen aan de vechtende dimensies en vervormen in elk denkbare animatiestijl wanneer de film start. De trailers lieten al een voorproefje zien van de indrukwekkende animatiebeelden, maar pas als je dit op een bioscoopscherm ziet, merk je hoe ver het detail gaat. De wereld is geanimeerd met driedimensionale computerbeelden, maar heeft de uitstraling van handgetekende animatie dankzij het overslaan van frames, zoals in stop-motion. Kijk je echt goed door je 3D-bril, dan zie je dat de huid van een personage de subtiele textuur heeft van een gedrukt stripboek. Er wordt gespeeld met de focus van de camera, waardoor bepaalde elementen expres vaag zijn of een soort nep rood-blauw-3D-effect hebben. Combineer dat soort grapjes met botsende dimensies en falende natuurwetten, en de weergaloze animatie begint zelfs iets toe te voegen aan de verhaalvertelling.
Into the Spider-Verse lijkt misschien de zoveelste superheldenfilm of een ontoegankelijke spin-off met allerlei spinnenhelden waar je nog nooit van gehoord hebt, maar er zit zoveel passie en balans in dit filmproject, dat zulke twijfels heel gauw verdwijnen als je de film een kans geeft. Hij viert de wereld van Spider-Man, heeft een fantastische soundtrack en kent schilderachtige beelden die zowel kleurrijk als melancholiek zijn. Actiescènes zijn tof uitgevoerd, maar meestal ondergeschikt aan het verhaal. De humor is ijzersterk, het drama werkt en sommige cameo's of easter eggs behoren tot de beste in het genre; ze getuigen van echt begrip van het bronmateriaal en de doelgroep.
Buiten het feit dat je fan moet zijn om de film optimaal te kunnen waarderen, valt er vrijwel geen kritiek te uiten. Film, comics en het superheldengenre smelten perfect samen tot een uniek verhaal. In combinatie met de sfeervolle animatie verdient Into the Spider-Verse zeker een Oscarnominatie voor beste animatiefilm. Het is jammer dat deze film uitkomt in zo'n drukke periode en na zo'n stortvloed van animatie-, superhelden- en spinnenfilms. Kijk je er maar één dit jaar, laat het dan deze zijn.
Beeld: Columbia Pictures, Lord Miller
» Alle filminformatie over 'Spider-Man: Into the Spider-Verse'
